Gavdos

Al eeuwenlang is Gavdos in meer of mindere mate door mensen bewoond geweest. Het eiland heeft momenteel echter zeer weinig permanente bewoners maar er komen wel geregeld toeristen die vanuit o.a. Loutro een uitstapje met de boot maken.
Gavdos is geïdentificeerd als een mogelijke plaats van de mythische Ogygia waar Kalypso Odysseus gevangen hield. Archeologisch bewijs toonde aan dat het Romeinse rijk actief was op het eiland. In die tijd werd de flora van het eiland overgeëxploiteerd en dat begon een erosieproces dat tot op de dag van vandaag voortduurt. Dit heeft er toe geleid dat het eiland wat kaal en dor aandoet.

Gavdos had tegen 900 na Christus ongeveer 8.000 inwoners. Tijdens het bewind van het Ottomaanse rijk op het eiland, dat duurde van 1665 tot 1895, stond Gavdos bekend als Gondzo. Gedurende deze periode nam de bevolking aanzienlijk af tot slechts 500 in 1882. Een verwijzing naar Saracenen op het eiland blijft bestaan: het strand Sarakiniko (“van de Saracenen”).

In de jaren dertig werd het eiland gebruikt als ballingsoord voor communisten; meer dan 250 mensen werden verbannen, waaronder leidende figuren van de Griekse beweging, zoals Markos Vafiadis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog evacueerden de geallieerde troepen enkele troepen naar Gavdos na de Duitse overwinning in de slag om Kreta.

Later vond de algemene fase van verstedelijking, die in de jaren zestig in andere delen van Griekenland begon, plaats in de jaren vijftig op Gavdos. In die periode ruilden de eilandbewoners hun land op Gavdos met ex-Turks land op Kreta, dat nu via de staat inwisselbaar was geworden. Toen ze zich op Kreta vestigden, creëerden ze een gemeenschap die bekend staat als Gavdiotika, die deel uitmaakt van de stad Paleochora.

Bron: All over Greece